به گزارش کرمان خبر/رئیسجمهور روحانی، روز سهشنبه گذشته در بخشی از صحبتهای خود در مراسم رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی دولت دوازدهم در مجلس شورای اسلامی، اظهارات مهمی را پیرامون نحوه انتخاب این وزرا مطرح کرد.
آقای روحانی با اشاره به اینکه این روزها بسیار در فضای حقیقی و در فضای مجازی شایع است که بنده در معرفی وزرا تحت فشار بودهام، گفته است:
در معرفی این ۱۷ وزیر تحت فشار هیچ جناح، حزب و تشکلی نبودم. همه جناحها و احزاب و گروهها، پیشنهاداتی به بنده داشتند، اما هیچ فشاری بر رییس جمهور در این زمینه نبوده و شایعاتی مثل اینکه لیست وزرا با مقام معظم رهبری در میان گذاشته شده، شایعه درستی نبوده است.
رییس جمهور گفت:
بنده در دولت دوازدهم عیناً همانگونه که در دولت یازدهم عمل کردم، کار را پیش بردم. با رهبری معظم انقلاب به عنوان رهبر، به عنوان بزرگ و به عنوان کسی که بنده ۵۰ سال است با او رفاقت دارم و به او ارادت میورزم، معمولاً همه مسایل مهم را با ایشان به مشورت میگذارم و ایشان هم با کمال محبت، آنچه که مصلحت کشور است، تذکر میدهند. بنابراین معرفی وزرا کاملاً در چارچوب قانون اساسی است.[۱]
*میتوان اینطور ابراز کرد که رئیسجمهور روحانی با این صحبتها پاسخ هجمههای سنگین چند روز اخیر سران جریان چپ علیه کابینه پیشنهادیاش را داد و آنها را با یک رکب سیاسی درشت مواجه کرد.
قبل از این، عبدالواحد موسویلاری، وزیر کشور دولت اصلاحات طی اظهاراتی که سایت جماران آنها را منتشر کرد، گفته بود: «به نظر من در حوزه هایی مثل وزات فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزرات آموزش و پرورش و وزارت علوم وتحقیقات، آقای روحانی به هر دلیل نتوانسته است گزینه های اول خود را مطرح کند. افرادی که مطرح شدهاند با آنکه به هر طریق توسط آقای روحانی انتخاب شده اند، اما این انتخاب تحت شرایطی ویژه ای صورت گرفته است.»[۲]
قبل از او، محمد عطریانفر، عضو ارشد حزب کارگزاران سازندگی نیز تلاش کرد تا در راستای مخالفتهای گسترده اصلاحطلبان با معرفی «رحمانیفضلی» به عنوان وزیر کشور دولت دوازدهم، انتخاب او در کابینه را به گردن رهبری نظام بیاندازد.
این فعال اصلاحطلب ضمن ارائه یک کشف جدید در قانون اساسی! به روزنامه آرمان امروز گفته بود:
«در مقام تشکیل کابینه فقط آقای رئیسجمهور نیست که تصمیم میگیرد، بلکه خیلی از عوامل فیزیکی، بیرونی، عامل و غیر عامل وجود دارد که در آن انتخاب تاثیرگذارند. اینکه گفتم در مقام انتخاب باید در نقطه بهینه باشیم همین است. مثلا میخواهید وزیر کشور یا استاندار انتخاب کنید، در یک استان شخصیتهای دیگری هم هستند که در این موضوع ورود داشته و در انتخاب تاثیر دارند. به عبارت دیگر شرایطی ممکن است وجود داشته باشد که به پاشنه آشیل استاندار شما تبدیل شود یا تقویتش کند. شخصیتهای استان مانند ائمه جمعه و نمایندگان مقام معظم رهبری، فرماندهان نیروهای مسلح و روسای دستگاه قضائی در استان و... در این انتخاب تاثیر دارند. طبیعی است که رئیسجمهور متناسب با تمام این اقتضائات تصمیم بگیرد. مثلا میخواهیم وزیر کشور انتخاب کنیم، به هر تقدیر مقام معظم رهبری در این انتخاب موثر و ذیمدخل است. این جزو حقوق قانونی و حقوق مندرج در قانون اساسی است. انتخاب وزیر دفاع، وزیر اطلاعات و... نیز به همین گونه است.»[۳]
غیر از این دو نفر، مصطفی تاجزاده، از فعالان فتنه سال ۸۸ و از چهرههای ستادی جریان خاص هم چندی قبل در یک توییت نوشته بود:
«دخالت رهبر در چینش کابینه نه قانونی است و نه به مصلحت. اختیارات رئیسجمهور و مجلس را محدود و انتخابات و رأی مردم را در نهایت بیمعنا میکند»!
در واقع اگرچه اظهارات این سه عنصر اصلاحطلب به لحاظ استدلالی هم حاوی ضعف دلیل بود و عقل سلیم آنها را نمیپذیرفت اما پاسخ جالب و پرذکاوت رئیسجمهور روحانی به سران جریان اصلاحات حاوی نکات معنایی مهمیست که به نظر میرسد چپها بیش از هرکس دیگری متوجه آن شدهاند...