با پیروزی لیکود در انتخابات اسرائیل؛
نتایج انتخاب مجدد نتانیاهو چه خواهد بود؟
با پیروزی نتانیاهو در انتخابات اسرائیل، منطقه خاورمیانه بیش از گذشته شاهد تنش های قومی، فرقه ای و نظامی خواهد بود.
کرمان خبر / رسانه های رژیم صهیونیستی از اتمام شمارش آرای انتخابات پارلمانی در این رژیم خبر داده اند، انتخاباتی که بیش از هر زمان اهمیت یافته و به جدالی گسترده میان احزاب و گروه های صهیونیستی بدل شده بود، آزمونی که زمینه مشارکت 72 درصدی شهروندان صهیونیست را فراهم نمود.
بر خلاف تصور عامه و بنابر آنچه نظرسنجی ها بر آن تاکید داشتند، حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو توانست با کسب 30 کرسی کنست (24 درصد پارلمان) شکست سختی را بر رقبایش تحمیل نماید. بنابر نظرسنجی های صورت گرفته پیش از برگزاری انتخابات، اتحاد صهیونیست به رهبری اسحاق هرتزوک و زیپی لیونی در رقابتی شانه به شانه با لیکود پیش می رفت و پیش بینی ها بر آن بود که هر یک از دو جریان فوق موفق به اخذ 27 کرسی خواهند شد.
وجود احزاب متعدد با گرایش های گوناگون مذهبی و سکولار مانع از کسب اکثریت آرا از سوی یک حزب از زمان اشغال سرزمین های فلسطینی در 1948 تا کنون شده است، از این رو کسب این تعداد رای برای حزب لیکود آرای بالایی محسوب می شود. حزب پیروز همواره جهت تشکیل کابینه نیازمند به ائتلاف با برخی احزاب کوچکتر است تا بتوانند حمایت 61 کرسی از 120 کرسی کنست را جلب نموده و دولت را تشکیل دهند.
120 عضو کنست به این ترتیب در میان احزاب تقسیم شده است
ائتلاف گروه های چپ و میانه موسوم به اتحاد صهیونیست به رهبری اسحاق هرتزوگ ضعیف تر از آنچه پیش بینی می شد ظاهر شد و با کسب ۲۴ کرسی در جایگاه دوم قرار گرفت. در رده سوم انتخابات امسال فهرست متحد اعراب با ۱۳ کرسی از ۱۲۰ کرسی کنست (پارلمان اسرائیل) قرار دارد. با این حال این تشکل گفته است که اعضایش در هیچ دولتی حضور نخواهند یافت.
حزب میانهرو یش عتید به رهبری یائیر لپید که در انتخابات گذشته ۱۹ کرسی به دست آورده بود، در این دوره فقط ۱۱ کرسی کسب کرد. احزاب کولانو، خانه یهودی، شاس، اتحاد یهودیت توراتی، اسرائیل خانه ما و مرتص به ترتیب در ردههای بعدی قرار دارند.
اتحاد صهیونیست بر خلاف پیش بینی ها آرای کمتری را از لیکود از آن خود ساخت
نتانیاهو برای تشکیل دولت ائتلافی نیاز به همراهی حزب کولانو به رهبری موشه کحلون، وزیر سابقش دارد. احتمال دارد کحلون که در اختلاف با نتانیاهو از حزب لیکود خارج شده بود و کولانو را تاسیس کرد، به عنوان وزیر اقتصاد در کابینه حضور داشته باشد.
به محاق رفتن طرح دو دولت فلسطینی-اسرائیلی
در صورتیکه نتانیاهو برای چهارمین بار به نخست وزیری اسرائیل دست یابد تا پایان دورهاش بیش از هر نخست وزیر دیگری در تاریخ اسرائیل در راس دولت بوده است. تاکید او در این دوره مانند پیش بیشتر بر امنیت اسرائیل و رابطه با فلسطینیان بوده است. او گفته است تا زمانی که نخست وزیر اسرائیل است اجازه تشکیل کشور فلسطین را نخواهد داد.
نتانیاهو اعلام کرده مانع از تشکیل کشور مستقل فلسطینی خواهد شد
در مقابل رقیب او هرتزوگ و همپیمانانش بیشتر بر حل مشکلات رفاهی و اقتصادی مردم اسرائیل تاکید داشتند. حال و با پیروزی قاطع نتانیاهو می توان پیش بینی نمود که احتمال از سر گیری گفتگوها میان دو طرف فلسطینی و اسرائیلی بیش از گذشته دور از انتظار بوده و شکاف ها عمیق تر خواهد شد که این امر احتمالا به رویارویی نظامی بیشتر میان دو طرف منجر خواهد شد. روی کارآمدن مجدد نتانیاهو زمینه سرخوردگی هرچه بیشتر فلسطینی های طرفدار فتح را فراهم آورده و موجب گرایش آنها به سازمان های نظامی ضد اسرائیلی خواهد شد.
بی شک این موفقیت (پیروزی در انتخابات) بدون موضع گیریهای جنجالی رهبر لیکود امکان پذیر نبود. نخست وزیر اسرائیل چند روز پیش از رای گیری، از توطئهای خارجی برای کنار زدن وی از قدرت و روی کردن آوردن دولتی چپگرا صحبت میکرد و نیز برای جلب حمایت راستگرایان اعلام کرد که اگر برای بار چهارم نخست وزیر شود، کشور فلسطین تاسیس نخواهد شد.
اختلاف های عمیقی میان اوباما و نتانیاهو بر سر حل مسئله هسته ای ایران و تشکیل کشور مستقل فلسطینی وجود دارد
طرح دو دولت فلسطینی و اسرائیلی از زمان اشغال سرزمین های فلسطینی در سال 1948 از سوی سازمان ملل متحد ارائه شد، با این وجود و علی رغم گذشت قریب به هفتاد سال از آن زمان نه تنها اسرائیلی گامی برای تحقق آن بر نداشته است، بلکه سرزمین های بیشتری را نیز متصرف شده است. اعراب به رهبری سعودی در پی آنند با ارائه مشوق هایی نظیر صلح در برابر زمین، موجب تشکیل دو دولت مستقل گردند که همواره با زیاده خواهی طرف صهیونیستی مواجه شده اند.
برآورد انتخابات کنونی اسرائیل حاکی از آن است که عموم شهروندان ساکن در سرزمین های اشغالی با وجود دست و پنجه نرم کردن در برابر معضلات گسترده اقتصادی نظیر وجود تورم بالا و گرانی مسکن همچنان اولویت های امنیتی را بر اولویت های اقتصادمی دانند.
نظرسنجی های پیشین از رقابت پایاپای دو حزب لیکود و اتحاد صهیونیست خبر می داد
افزایش تنش ها میان واشنگتن-تل آویو
مروری بر چند دهه روابط سپری شده میان آمریکا و رژیم صهیونیستی حاکی از آن است که ایالات متحده همواره بزرگترین هم پیمان اسرائیل محسوب می شده است. در طول سال های سپری شده هیچ گاه شکاف میان طرفین تا بدین حد افزایش نیافته است، تا آنجا که ائتلاف هرتزوک-لیونی یکی از اهداف کلان خود از حضور در انتخابات را ترمیم روابط تل آویو-واشنگتن دانسته است، روابطی که به ظن آنها در طول سال های صدارت نتانیاهو به شدت آسیب دیده است.
اختلاف بر سر چگونگی حل مسئله عربی-صهیونیستی و همچنین توافق آتی هسته ای میان ایران و 1+5 را می توان بزرگترین چالش های پیش روی دو طرف در دولت آتی نتانیاهو دانست.
اظهارنظر نتانیاهو مبنی بر عدم تعهد بر شکل گیری کشور مستقل فلسطینی، دولت باراک اوباما که در پی از سرگیری مذاکرات صلح بین اسرائیل و فلسطینی هاست را خشمگین خواهد کرد. خط مشی اوباما با نظرات اسحاق هرتزوگ، رقیب اصلی نتانیاهو، همخوانی بیشتری دارد. اگرچه هرتزوگ نیز وعده داده است که برای تشکیل دولت ائتلافی تلاش کند، اما به نظر میرسد در عرصه سیاسی راستگرای اسرائیل، نتانیاهو در مقایسه با هرتزوگ در بین رهبران احزاب، شرکا و متحدان بیشتری داشته باشد.
اوباما تمایل به پیروزی رقبای نتانیاهو داشت
نحوه توافق احتمالی پیش روی ایران و 1+5 نیز با دیدگاه های متعارض نتانیاهو و اوباما روبروست. اوباما امیدوار بود با روی کارآمدن ائتلاف چپ میانه نظر مساعد اسرائیل را درباره این توافق جلب نماید. حال و با روی کار نتانیاهو شاهد افزایش شکاف های میان طرفین خواهیم بود. اسرائیل وضع هرگونه توافقی را با ایران رد نموده و تلویحا خواستار مقابله نظامی با این کشور به رهبری آمریکاست، اما واشنگتن بر راه حل مسالمت آمیز از طریق گفتگوهای چندجانبه تا دستیابی به توافقی واحد تاکید دارد.
افزایش نابسامانی در خاورمیانه
سال های زمامداری نتانیاهو بر سرزمین های اشغالی سرشار از اقدامات ضد امنیتی این رژیم بر علیه همسایگان عربش بوده است. به باور استراتژیست های رژیم اسرائیل، امنیت این رژیم در گرو ناامنی در میان همسایگان قدرتمندی است که احتمال خطر از جانب آنها احساس می شود. از همین روست که اسرائیل را می توان بزرگترین برنده افزایش تنش های فرقه ای در خاورمیانه دانست. نتانیاهو سال گذشته و هنگامی که نیروهای ائتلاف در پی حمله به مواضع داعش برآمدند به آمریکایی ها توصیه نمود از دخالت در امور خاورمیانه پرهیز نموده و مانع تنش های شیعیان و سنی ها نگردند.
سوریه، لبنان، عراق و شماری از کشورهای منطقه در طول دو سال اخیر بشدت شاهد رشد جریان های تکفیری بوده اند، جریان هایی که حمایت توامان اسرائیل و عربستان سعودی را در برداشته است، به باور نتانیاهو تنش های فرقه ای مانع جلب توجه به اسرائیل به عنوان دشمن اصلی مسلمانان شده و کشورهای اسلامی را برای سال های طولانی وارد جنگ خواهد نمود.
نتانیاهو از آمریکا خواسته است وارد تنش میان دولت سوریه و ایران از یک سو با داعش نشود.
بنابرگزارش های رسمی منتشر شده از سوی نهاد های بین المللی، دولت نتانیاهو در طول سال های گذشته همواره به حمایت از جبهه النصره در سوریه پرداخته است، جبهه ای که مناطقی از سوریه را که در نزدیکی اسرائیل قرار دارند به تصرف خود درآورده و تا کنون و بر خلاف مرام نامه اش از هرگونه حمله ای به اسرائیل پرهیز نموده است. بی شک روی کار ماندن نتانیاهو بر شدت اختلاف های داخلی در جهان اسلام افزوده و دست دولت او را به تحمیل بیشترین هزینه های به طرف فلسطینی باز خواهد گذارد.
متحدان احتمالی نتانیاهو در کابینه آتی
بنیامین نتانیاهو جهت تشکیل کابینه نیازمند اتحاد با برخی احزاب کوچکتر است. پیش بینی می شود در فقدان ائتلاف احزاب چپ و عرب با لیکود، این احزاب راست گرا و مذهبی های افراطی باشند که با اتحادی زمینه تاسیس کابینه توسط نتانیاهو را فراهم آوردند.
لیکود قدیمیترین حزب راستگرای فعال در اسرائیل است که رهبرش، بنیامین نتانیاهو در این انتخابات برای سومین دوره متوالی برای سمت نخستوزیری رقابت میکرد. نتانیاهو که دغدغه اصلیاش را برنامه هستهای ایران و مقابله با تهدید موجودیت اسرائیل میداند، در مخالفت با توافق احتمالی ایران و قدرتهای جهانی تا آنجا پیش رفته که کاخ سفید را به واکنش و انتقاد کمسابقه واداشته است. او در داخل اسرائیل هم مخالفان زیادی دارد که شعارشان هرکس غیر از بیبی (لقب نتانیاهو) برای نخستوزیری است. با وجود این حزب او در انتخابات با پیشی گرفتن از اتحاد صهیونیستی توانست 30 کرسی کنست را بدست آورد.
بنیامین نتانیاهو، متولد ۱۹۴۹ تل آویو، فرزند بنصیون میلیکوفسکی (بعدها به نتانیاهو تغییر نام داد) است که در دهه ۱۹۲۰همراه خانوادهاش از روسیه به فلسطین مهاجرت کرد. ناتان، پدربزرگ بنیامین یک روحانی یهودی هوادار صهیونیسم بود که معتقد بود کشور یهودی در هیچ جای دیگری بجز فلسطین نباید تشکیل شود.
نتانیاهو اولین نخست وزیر اسرائیل است که در سرزمین های اشغالی به دنیا آمده است
حزب میانه روی متمایل به راست تازهتاسیس کولانا با رهبری موشه کلهون، وزیر سابق و محبوب لیکود توانست در این انتخابات 10 کرسی کنست را از آن خود کند. از او به عنوان یکی از بالقوه ترین متحدان احتمالی نتانیاهو نام برده می شود. موشه کهلون هنوز فهرست نامزدهای حزب را اعلام نکرده، اما انتظار میرود نام مئیر داگان، رئیس سابق موساد در این فهرست باشد. از کهلون نقل شده که در سال ۲۰۱۱ گفته است اگر فلسطینیها توانستند با شناسایی سازمان ملل کشور تاسیس کنند، «همان روز باید تمام مناطق [فلسطینی] را ضمیمه خاک خود کنیم.»
حزب بشدت راست گرای خانه یهودی تنها حزب حاضر در دولت اسرائیل است که مخالف تاسیس کشور فلسطین در غرب رود اردن به هر شکل و ترتیبی است. حزبی به شدت راستگرا که عموما با وابستگیاش به جنبش صهیونیستی شهرکنشینها شناخته میشود. نفتالی بنت ۴۳ ساله، کماندوی سابق و سرمایهگذار در فنآوری اطلاعات که رئیس دفتر و وزیر کابینه نتانیاهو هم بوده، در سال ۲۰۱۲ و با افزایش شدید اقبال عمومی، به رهبری حزب رسید. بیت یهودی مخالف جدی راه حل دو کشور در مذاکرات خاورمیانه و همین طور هرگونه عقبنشینی اسرائیل از مناطق اشغالی کرانه باختری است. از او به عنوان یکی از متحدین کلیدی احتمالی نتانیاهو نام برده می شود که موفق به کسب 8 کرسی پارلمان شده است.
از نفتالی بنت رهبر افراطی حزب بیت یهودی به عنوان یکی از متحدین نتانیاهو نام برده می شود
حزب سنتگرای افراطی موسوم به شاس که توسط یهودیهای صفاردی با هدف برقراری حقوق برابر با اشکنازیها و پیگیری منافع طبقات پایینتر اجتماعی پایهگذاری شد از متحدین احتمالی نتانیاهو در کابینه پیش روست، این حزب توانسته در انتخابات 7 کرسی کنست را از آن خود کند. این حزب در دو دهه گذشته نقشی کلیدی در ائتلافهای حاکم راست، میانه و چپ داشته است. در دوسال اخیر، با مرگ خاخام اوادیا یوسف، رهبر معنویاش در سال ۲۰۱۳ و بعد از آن انشعاب الی یشای، مرد شماره دو حزب در سال ۲۰۱۴، متحول شد. آریه درعی، رهبر حزب در سال ۱۹۹۹ به جرم ارتشا و کلاهبرداری دو سال زندانی شد. او به تازگی از نخستوزیری بنیامین نتانیاهو در دولت بعدی حمایت کرده است.
خاخام اوادیا یوسف رهبر معنوی حزب شاس که چندی پیش فوت نمود
حزب سنتگرای افراطی که توسط یهودیهای اشکنازی پایهگذاری شده و در حال حاضر بیشترین کرسی کنست را از زمان تاسیس در اختیار دارد را می توان متحد دیگر نتانیاهو در کابینه پیش رو دانست، این حزب در این انتخابات موفق به کسب 6 کرسی کنست شده است. شاید بتوان گفت این حزب، بزرگترین مسئولیت خود را ایجاد توازن در رابطه حکومت و مذهب در اسرائیل میداند. اتحاد یهودیت توراتی (مانند شاس) حزبی صهیونیستی نیست و از قبول مقام وزارت در کابینه خودداری میکند. یاکوب لیتزمن، رهبر حزب در سال ۲۰۱۳ طرحی را به کنست ارائه داد که هرگونه تصمیمگیری دولت درباره سرنوشت بیتالمقدس در مذاکرات صلح را به تایید کنست مشروط میکند.
اسرائیل خانه ما به رهبری آویگدور لیبرمن وزیرخارجه تندرو پیشین که در این انتخابات شش کرسی پارلمان را بدست آورده را می توان از دیگر حامیان احتمالی نتانیاهو در کابینه پیش رو دانست.
حزب سکولار و ملیگرای اسرائیل خانه ما بر سه اصل تاکید دارد: مهاجرت یهودیان به اسرائیل، دفاع از میهن و توسعه شهرکها. تلاش برای انتقال اعراب اسرائیلی به سرزمینهای فلسطینی با پرداخت مشوقهای مالی، از جمله سیاستهای این حزب است.
مخالفین برجسته نتانیاهو و جایگاه آنها
اتحاد صهیونیست متشکل از اسحاق هرتزوک رهبر حزب کارگر و زیپی لیونی رهبر حزب هاتنوعا را که در انتخابات روز گذشته موفق به کسب 24 کرسی کنست شده اند را می توان بزرگترین جبهه مخاف نتانیاهو دانست. اسحاق هرتزوگ، متولد ۱۹۶۰ تل آویو، مانند نتانیاهو نوه یک روحانی یهودی است. اسحاق لوی هرتزوگ، رهبر مذهبی یهودیان ایرلند بود که پیش از اشغال سرزمین های فلسطینی رهبر مذهبی یهودیان فلسطین تحت قیمومیت بریتانیا و سپس اسرائیل (پس از اشغال) شد.
زیپی لیونی، متولد ۱۹۵۸ تل آویو، از لحاظ خانوادگی شباهتهای زیادی به نتانیاهو دارد. او نیز مانند رئیس سابق در خانوادهای از فعالان صهیونسیم تجدیدنظرطلب به دنیا آمد. پدرش، ایتان لیونی (۱۹۹۱-۱۹۱۹) که از یهودیان مهاجر لهستانی بود مانند خانواده نتانیاهو در ۱۹۲۰ با خانواده اش به فلسطین مهاجرت کرد و در تل آویو ساکن شد. ایتان لیونی در جوانی جذب ایرگون (شبه نظامیان راستگرای افراطی که هدف شان بیرون راندن نیروهای بریتانیایی از فلسطین بود) شد و خیلی زود به مقام فرماندهی رسید.
پدران لیونی و هرتزوک از بانیان و فعالان جنبش صهیونیسم بوده اند
حزب کارگر به رهبری هرتزوک قدیمی ترین حزب سیاسی فعال در اسرائیل که تا ده سال بعد از تاسیس، حزب حاکم بود و بعد از آن تا اواخر قرن گذشته یکی از دو حزب اصلی. اما ستاره بخت این حزب چپ میانه از اواسط دهه ۱۹۹۰ رو به افول گذاشت. آخرین نخست وزیر اسرائیل از حزب کارگر به سال ۲۰۰۱ برمیگردد و از آن زمان تا کنون این حزب هشت رهبر عوض کرده است.
زیپی لیونی اما با رهبری که در صحنه سیاسی اسرائیل - از وزارت خارجه و رهبری حزب کادیما تا وزارت دادگستری در کابینه اخیر نتانیاهو - فراز و نشیب زیادی را طی کرده، هاتنوعا امیدوار است در اتحاد با حزب کارگر بخشی از دولت آینده اسرائیل باشد و دست کم برای دو سال پست نخست وزیری را صاحب شود. زیپی لیونی که پیش از اخراج از کابینه اسرائیل، مسئولیت مذاکرات صلح را برعهده داشت، میگوید تنها راه حل، تاسیس دو کشور است که می تواند تضمین کننده ارزشهای یهودی و دموکراتیک اسرائیل باشد.
لیونی به طرح تشکیل دو دولت فلسطینی و اسرائیلی در کنار یکدیگر باور دارد
حزب یشعتید (آیندهای هست) به رهبری یائیر لپید، در جریان انتخابات سال ۲۰۱۳ و در پی موفقیت غیر منتظره حزب بر سر زبانها افتاد. لپید، روزنامهنگار و مجری سابق توانست با تاکید بر میانهروی سیاسی و بهبود وضع اقتصادی، بخش قابل توجهی از طبقه متوسط اسرائیل را که از سیاستهای جاری دولت خسته و کلافه بودند با خود همراه کند و بیشترین کرسی کنست را به دست آورد. یشعتید در حال حاضر به اندازه دو سال پیش محبوب نیست، اما به دلیل آرایش احزاب و ترکیبهای احتمالی برای دولت ائتلافی، یائیر لپید همچنان رقیبی جدی و تعیینکننده محسوب میشود. اختلاف نظر او به عنوان وزیر دارایی با نخست وزیر بر سر بودجه و اخراجش از کابینه دلیل اصلی تعلیق کنست و اعلام برگزاری انتخابات زودهنگام بود. یشعتید حامی راه حل دو کشور در مذاکرات خاورمیانه و مخالف توسعه شهرکهای یهودینشین -عمدتا به دلیل جلوگیری از تعمیق شکاف میان اسرائیل و جامعه بینالملل- است، با این حال بیتالمقدس را بخشی جدانشدنی از اسرائیل میداند. وی در انتخابات کنونی موفق به کسب 11 کرسی کنست شده است.
زهاوا گالئون رهبر چپ گرا ترین حزب اسرائیل
حزب سوسیال دموکرات مرتص به عنوان چپگراترین حزب یهودی اسرائیل شناخته میشود و بیش از هر چیز در مبارزات انتخاباتی روی عدالت اجتماعی و برابری تمرکز میکند. حزب سکولار مرتص طرفدار دیپلماسی در مذاکرات خاورمیانه بر اساس ایده تاسیس دو کشور با برابری اجتماعی و اقتصادی است. این حزب به رهبری زهاوا گالئون در انتخابات کنونی موفق به کسب چهار کرسی شده است.
اعراب اسرائیلی
اعراب اسرائیل بر خلاف دهههای گذشته این بار با فهرستی واحد وارد انتخابات شدند. تقویت حضور آنها در پارلمان اسرائیل (کنست) میتوانست شانس به قدرترسیدن جبهه مخالف نتانیاهو را تقویت کند، امری که با آرای بالای نتانیاهو هم اکنون دور از ذهن به نظر می رسد. اعراب ساکن سرزمین های 48، بیست درصد از جمعیت اسرائیل را تشکیل می دهند و دارای پاسپورت اسرائیلی هستند اما در طول دهه های گذشته همواره دارای هویتی متناقض بوده اند.
۲۰ کرسی از ۱۲۰ کرسی مجلس اسرائیل به طور بالقوه به اعراب اختصاص دارد، ولی در سالهای گذشته در کنار تحریم انتخابات از سوی بخش عمدهای از اعراب اسرائیل، اختلاف و پراکندگی میان احزاب و دستهجات سیاسی آنها و عدم شرکت در انتخابات با لیست واحد هم، کمتر امکان استفاده از این ظرفیت را در پارلمان برایشان فراهم کرده بود. به عبارتی احزاب چپ، اسلامی، ملیگرا و فمینیستی در میان اعراب کمتر تمایل به اتحاد و ارائه لیست واحد برای انتخابات داشتهاند. از همین رو مثلا در دوره قبلی پارلمان، اعراب تنها یازده کرسی را صاحب بودند.
اما احزاب عرب در انتخابات روز سهشنبه با لیستی واحد («فهرست متحد») وارد صحنه میشوند. علت این اتحاد تا حدودی اجبار است. بر خلاف انتخابات گذشته، حد نصاب رای برای ورود به مجلس این بار نه ۲ درصد که ۳.۲۵ درصد است و اکثر احزاب عرب اسرائیل بیم دارند که به تنهایی نتوانند از این سد عبور کنند.
اعراب اسرائیلی با لیستی واحد در این انتخابات شرکت کرده اند
افزایش شانس اعراب اسرائیلی در کسب کرسیهای بیشتر البته صرفا به ارائه لیست واحد انتخاباتی از سوی آنها بر نمیگردد. آنها همچنین تلاش کردهاند که با جامعه یهودی اسرائیل نیز تماس بیشتری برقرار کنند و شعارهای انتخاباتیاشان را طوری تنظیم کنند که به خصوص دغدغههای اقتصادی یهودیان اسرائیل را نیز بازتاب دهد. آنها البته صراحتا اعلام نموده اند تا تعیین نشدن دولت فلسطینی برای هم نژادانشان از مشارکت در کابینه خودداری ورزیده و به گونه ای غیر مستقیم در امور سیاسی مداخله می نمایند.
فرهنگ نیوز